سنگ‌بنای اولیه در دوران کودکی
شروع اصولی در والیبال از دوران کودکی بسیار تعیین‌کننده است. مهارت‌های فنی اگر از ابتدا درست آموزش داده شوند، در آینده اصلاح نمی‌خواهند. بازیکنان موفق از همان کودکی با مربیان حرفه‌ای کار کرده‌اند. آموزش بازی والیبال نباید شتاب‌زده باشد. استفاده از ابزار کمک‌آموزشی می‌تواند کارایی را بالا ببرد. ترکیب یادگیری با بازی، علاقه‌مندی ایجاد می‌کند. ایجاد عادت‌های صحیح در کودکی مهم است. والدین باید نقش حمایتی فعال داشته باشند. ساختار قوی، مسیر پیشرفت را هموار می‌کند.

۲. تمرین روزانه با ذهنیت پیشرفت
بازیکن باید تمرین را بخشی از زندگی بداند. تمرین‌های فنی و تاکتیکی باید به‌شکل منظم انجام شوند. ذهنیت رشد باعث افزایش کیفیت تمرین می‌شود. ثبت روند تمرین و پیشرفت‌ها می‌تواند انگیزه‌بخش باشد. تمرین به‌تنهایی کافی نیست، باید تحلیل شود. تمرین گروهی و انفرادی هر دو ارزشمندند. توجه به استراحت و ریکاوری نیز بخشی از تمرین است. بازیکن باید اهداف روزانه در تمرین داشته باشد. هر تمرین باید گامی به‌سوی بهتر شدن باشد.

۳. تقویت شخصیت ورزشی با رقابت
رقابت فقط برای بردن نیست بلکه برای ساختن است. حضور در بازی‌های چالشی باعث افزایش مهارت‌های روانی می‌شود. فشار مسابقه واقعی، سازنده‌ی شخصیت بازیکن است. رقابت باعث یادگیری کار تیمی نیز می‌شود. بازی با حریفان قوی انگیزه‌ی بیشتر برای رشد ایجاد می‌کند. تجربه‌ی بازی در موقعیت‌های مختلف مهم است. قضاوت و تصمیم‌گیری در لحظه از رقابت به‌دست می‌آید. رقابت باعث سازگاری با شرایط مختلف می‌شود. بازیکن با رقابت، مرزهای توانایی خود را می‌شکند.

۴. دوام در شرایط سخت
زندگی حرفه‌ای با بحران‌ها همراه است. بازیکنانی که در برابر سختی‌ها دوام می‌آورند، به موفقیت می‌رسند. شکست‌ها بخشی از مسیر یادگیری‌اند. بازیکن باید بتواند پس از هر شکست بایستد. یادگیری مدیریت استرس یک مهارت حیاتی است. پایداری عاطفی و ذهنی بسیار مهم است. موفق‌ترین بازیکنان در بدترین شرایط هم رشد می‌کنند. باید از هر مشکل فرصت ساخت. عبور از دشواری‌ها، باعث درخشش در مراحل بالاتر می‌شود.