شروع داستان راگبی
راگبی در یکی از مدارس انگلستان و در شهر راگبی شکل گرفت. داستان معروف از ویلیام وب الیس می‌گوید که توپ فوتبال را برداشت و دوید. همین حرکت غیرمنتظره الهام‌بخش پیدایش بازی جدیدی شد. بازی به دلیل خشونت و هیجان خاصش محبوب شد. مدرسه راگبی، مرکز نخستین رشد این بازی بود. دیگر مدارس هم به‌سرعت آن را پذیرفتند. با گسترش بازی، ساختار آن پیچیده‌تر شد. نام راگبی نیز از همان مدرسه گرفته شد. این بازی به یکی از محبوب‌ترین سرگرمی‌های جوانان تبدیل شد.

2. اولین قوانین راگبی
بازی ابتدا فاقد ساختار مشخص بود. تفاوت زیادی بین بازی‌ها در مدارس مختلف وجود داشت. مدرسه راگبی در سال ۱۸۴۵ نخستین قوانین رسمی را نوشت. این قوانین شامل نحوه حمل توپ و شروع بازی بودند. رفته‌رفته باشگاه‌ها نیز به قانون‌نویسی پرداختند. نبود هماهنگی مشکل‌ساز بود. در ادامه، نهادهایی برای یکسان‌سازی شکل گرفتند. این قواعد ساده، چارچوب بازی امروزی را ساختند.

3. گسترش در سطح جهانی
با گسترش استعمار، راگبی به قاره‌های دیگر منتقل شد. سربازان بریتانیایی بازی را معرفی می‌کردند. کشورهایی مانند نیوزیلند و استرالیا به آن علاقه‌مند شدند. فدراسیون بین‌المللی راگبی به وجود آمد. این نهاد وظیفه تنظیم رقابت‌ها را بر عهده گرفت. مسابقات جهانی شکل گرفتند. در برخی کشورها، راگبی با فرهنگ آن‌ها درآمیخت. بازی از سطح محلی به جهانی ارتقا یافت.

4. انشعاب تاریخی در راگبی
اختلاف در پرداخت‌ها در سال ۱۸۹۵ باعث شکاف شد. دو شاخه راگبی لیگ و راگبی یونین شکل گرفتند. لیگ بازی حرفه‌ای با قوانین متفاوت بود. یونین بر اساس سنت‌ها باقی ماند. این انشعاب باعث رقابت و تنوع شد. قوانین هر شاخه با دیگری تفاوت دارد. تعداد بازیکنان، نحوه امتیازگیری و زمان مسابقه متنوع است. با وجود تفاوت‌ها، هر دو فرم مخاطب خاص خود را دارند.

5. وضعیت کنونی راگبی
در عصر حاضر، راگبی جایگاه جهانی پیدا کرده است. جام جهانی راگبی از مهم‌ترین رویدادهای ورزشی است. قوانین به‌روزرسانی شده‌اند تا سلامت بازیکنان حفظ شود. حضور زنان و تیم‌های حرفه‌ای افزایش یافته است. راگبی به بازی‌های المپیک بازگشته است. رسانه‌ها و تلویزیون نقش مهمی در توسعه آن دارند. ورزشکاران حرفه‌ای از سراسر جهان جذب آن می‌شوند. آینده این ورزش روشن و پویاتر از گذشته است.